Σάββατο 7 Φεβρουαρίου 2009

χελιδόνια

.
.
παστέλ και μαρκαδόρος
.
Αναρτήθηκε από στις

1 σχόλιο:

Κυκλοδίωκτον είπε...

3 σχόλια (στην αρχική ανάρτηση):

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...
Πολυσχιδής και πολυπράγμων λοιπόν. Κακώς μόνο κάποτε, ζωγράφιζες. Αλλά ποτέ δεν είν' αργά. Τα σχεδιάκια σου μου άρεσαν.΄Εχουν αυτό που συνήθως λείπει από την Τέχνη: Την αθωότητα. Αυτή είσαι όπως η ζωγραφική σου: Γεμάτη χρώματα, αθωότητα και ταλέντο. Άσε το Νίτσε. Δημιουργεί στρεβλώσεις. Και χαλάρωσε. Βλέπεις καλύτερα τα πράγματα. Και τα καταλαβαίνεις καλύτερα.
15 Ιούνιος 2008 10:19 πμ

--------------------------
Κυκλοδίωκτον είπε...
Καλώς ήρθατε κι από αυτήν την πλευρά κ. Θεοφίλου.
Μου εγκαινιάσατε τη "νέα πτέρυγα" με το σχόλιό σας!
Σχεδιάκια είναι! Ακριβώς όπως το είπατε! Κι εγώ σε νεαρή ηλικία όταν τα ζωγράφισα. Ίσως γι αυτό να 'χουν αθωότητα.
Νομίζω τελικά ότι δεν σας αρέσει η φιλοσοφία του Νίτσε.
Και νομίζω επίσης πως μου χρειάζεται όχι να χαλαρώσω αλλά να ξαναπέσω με τα μούτρα στο διάβασμα για να μαζέψω αντί να σκορπίζω /ομαι
15 Ιούνιος 2008 12:16 μμ

----------------------------
ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...
Χαίρομαι που είμαι ο πρώτος.
Στην πτέρυγα. Η αθωότητα στην τέχνη παρουσιάζεται δύο φορές στη ζωή του ανθρώπου.Η μία είναι όταν είναι παιδί. Η δεύτερη είναι όταν στην ωριμότητα (βιολογική και καλλιτεχνική) κατορθώνει να την ξανακερδίσει αφού μετά την παιδική ηλικία την έχασε.Αυτός λοιπόν που θα ξανακερδίσει την αθωότητά του γίνεται και ΜΕΓΑΛΟΣ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗΣ. Τόσο σημαντική είναι η αθωότητα καλή μου. Τώρα για τον Νίτσε. Τον διαβαζα από 15 χρονών. Δεν μου πρόσφερε τίποτα. Αργότερα όταν διηύρυνα τα διαβάσματά μου και μίλησα με πολλούς καθηγητές μου όταν σπούδαζα στη Γερμανία, είδα ότι η προσφορά του στην κοινωνία,(μόνο στη γερμανική) ήταν αρνητική. Τους δικούς μου ορίζοντες άνοιξαν οι Έλληνες ποιητές, που μετην τέχνη τους επικάλυψαν ασφαλώς και την φιλοσοφία. Βεβαίως ασχολήθηκα και με τη φιλοσοφία των αρχαίων Ελλήνων φιλοσόφων και διαπίστωσα 2 πράγματα: Πόσο πολύ επηρεάστηκαν οι κατοπινοί φιλόσοφοι από τους Έλληνες και πόσο λίγο προχώρησε η φιλοσοφία μετά από 2500 χρόνια! Οταν λέω να χαλαρώσεις, δεν εννοώ να μην κάνεις τίποτα ή να το ρίξεις στο δε βαριέσαι, αλλά να χαλαρώσεις ψυχολογικά, να μην αφήνεις πράγματα να βράζουν μέσα σου. Κατά τα άλλα μπορείς να διαβάζεις σαν τρελή, να δημιουργείς, και να ξεκουράζεσαι δουλεύοντας σωματικά στον κήποκαι παρ' όλα αυτά να είσαι χαλαρωμένη! Κλείνοντας να σε πληροφορήσω ότι στο Blog μου αναρτήθηκε "ποιανού είναι το ποίημα" λίγες πληροφορίες για τον ποιητή, μια μικρή κριτική δική μου, και την ανακήρυξη της νικήτριας του παιχνιδιού. Σε σένα απευθύνεται ο ποιητής με λίγα λόγια όπως και στους άλλους. Άν έχεις κέφι κοίταξε. Αν όχι κοίτα αλλού. Καληνύχτα
15 Ιούνιος 2008 1:09 μμ

7 Φεβρουαρίου 2009 στις 2:31 μ.μ.

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)