Σκίτσα 1

Ήταν η εποχή του "Εγώ".
Μέχρι και έξω από την πόρτα του σπιτιού που έμενα με την συγκάτοικό μου, ένα σκέτο Εγώ έγραφα.
Έτσι υπέγραφα παντού κι έτσι υπέγραψα και τα σκίτσα αυτά.
Κάποιος τοπικός ραδιοσταθμός είχε κηρύξει διαγωνισμό σκίτσου για τις εκπομπές του, πώς φανταζόμαστε, δηλαδή, τους παραγωγούς του σταθμού (που τότε μας ήταν άγνωστοι και μόνο τους ακούγαμε - το λέω αυτό, γιατί θα δείτε ίσως στα επόμενα σκίτσα κάποια πιο γνωστά ονόματα), και μια και μου άρεσε το σκιτσάρισμα, είπα να λάβω μέρος σατιρίζοντάς τους.
Παρ' όλο που ήμουν ερασιτέχνις, κέρδισα το δεύτερο βραβείο.
Το πρώτο το πήρε κάποιος επαγγελματίας.
Αχ, κι όλο έλεγα ότι θα 'πρεπε να σπουδάσω σκιτσογραφία... μου άρεσε...
Άλλο ένα κάτι που έμεινε στα αζήτητα...

.

.

Τίτλος εκπομπής: "Φόρμουλα Ένα "

Είχα χρωματίσει κι όλας με διάφορα χρώματα τα σκιτσάκια μου.
Τα κράτησε ο σταθμός κι ούτε ξέρω τι απέγιναν τελικά.
Εμένα μου 'μειναν μόνο οι ασπρόμαυρες φωτοτυπίες.